برگزاری فینال جام حذفی با تاخیر دو ساعت و ۲۰ دقیقه ای از فجایع فوتبال ایران است که فدراسیون فوتبال به طور جدی برای ریشه یابی آن باید وارد عمل شود.
به گزارش پایگاه خبری پیشرو اسپرت و به نقل از خبرگزاری فارس، شب سیاه فوتبال ایران مقابل چشمان دستیار مارک ویلموتس به گونه ای رقم خورد که تا مدت ها لکه سیاه آن از فوتبال ایران پاک نخواهد شد. مانو فریرا دستیار مارک ویلموتس در ورزشگاه حضور داشت و شاهد تمامی صحنه‌های زشتی که در ورزشگاه رخ داد بود.
سوالات زیادی در اذهان ما ایجاد شده است. نیمه شب سیاه فوتبالی را پشت سر گذاشته ایم اما خواب به چشمان ما نمی آید. چطور ممکن است بعد از سالها به اصطلاح حرفه ای شدن از پس برگزاری یک فینال ساده جام حذفی بر نمی آییم؟ما چطور با این همه بی برنامه گی و بی نظمی مدعی کسب میزبانی برای برگزاری جام ملت های آسیا بودیم؟ مشخص نیست آیا برگزاری یک دیدار اینقدر سخت است که مسئولان برگزاری این مسابقه نتوانستند هماهنگی های لازم را برای ورود تماشاگران به داخل ورزشگاه فراهم کنند؟ آیا در نشست هماهنگی این مسابقه مقرر نشده که چه تعداد از هواداران تیم داماش قرار است در ورزشگاه حضور پیدا کنند؟
تماشاگرانی که امشب به ورزشگاه رفتند اگرچه خودشان هم مقصر اتفاقات بودند اما آنها باعث شدند تا شاید فوتبال ایران و مسئولانش از خواب خرگوشی بیدار شده و به نوعی به فکر برنامه ریزی جدید برای فصل آینده مسابقات در لیگ برتر باشند. فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، هیات فوتبال خوزستان و تمامی عواملی که باعث چنین اتفاقی شدند حال باید پاسخگو باشند که تا چه زمانی باید بی نظمی‌ها در برگزاری مسابقات فوتبال در ایران ادامه داشته باشد؟ سوال این است که آیا اتفاقات رخ داده در فینال جام حذفی سال قبل در خرمشهر، درگیری‌های بی پایان تماشاگران در مسابقات اهواز، تنش‌های تمام نشدنی بین تماشاگران سپاهان و پرسپولیس در تهران و اصفهان و البته تیم های دیگر درس عبرت نبود که ممکن است روزی به خاطر همین بی نظمی‌ها برگزاری مسابقات در هاله‌ای از ابهام قرار بگیرد؟سوال دیگر این است که آیا مسئولان فدراسیون فوتبال نمی‌توانند از طریق تماس تلفنی مقدمات هماهنگی و جلوگیری از تنش را در این مسابقه فراهم کنند؟ آیا به جای شخص مهدی تاج که هم اکنون در فرانسه حضور دارد کسی نیست که مانع از چنین اتفاقاتی در ورزشگاه شده و یا حداقل با تماس‌های تلفنی جلوی چنین اتفاقی را بگیرد؟ اگر چه کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال واکنشی سریع به موضوع داشت و با محرومیت سعید فتاحی و احضار طالقانی و بهاروند به نوعی به اتفاقات این مسابقه واکنش نشان داد اما به نظر می‌رسد اتفاق دیدار شب گذشته نباید باعث شود تا مقصران این جریان به اشتباهات سریالی خود طی یکی دو فصل اخیر پی نبرند. آنهایی که شب گذشته منتظر برگزاری دیدار پرسپولیس و داماش راس ساعت ۲۱ بودند بدون شک شاهد یک آبروریزی برای فوتبال ایران بودند که بازتاب زیادی در رسانه‌های برون مرزی خواهد داشت.
چند چشم باید از دست برود و چند بدن باید خونریزی کند تا مماشات و کدخدامنشی رفتار کردن در تصمیمات فوتبالی تمام شود؟
شاید باید در این شرایط نگرشی اساسی در نحوه برگزاری مسابقات و حتی مسئولیت‌هایی که سپرده شده ایجاد کرد زیرا این نوع برگزاری مسابقات بدون توجه به جلسات قبل از بازی و …. چیزی جز آبروریزی برای فوتبال ایران ندارد.
روی سخن ما بیش از همه با خود شخص مهدی تاج است. او که چنین نفراتی را در کنار خود چیده است پاسخ دهد چگونه می شود یارانی که دور خود جمع کرده این چنین بر طبل رسوایی او بزنند؟ چگونه هنوز ما نمی توانیم برای بحث بلیت فروشی به سرانجام برسیم؟ چند صد سال باید طول بکشد تا فرهنگ ورود و خروج هوادارانمان شبیه همانی شود که در دنیا شاهد هستیم؟
سوال مهمتر تز برگزاری بازی در اهواز در این هوای گرم توسط چه کسی مطرح شده است؟ آیا شخص یا اشخاصی که با افتخار از برگزاری بازی در اهواز خبر دادند جوانب برگزاری این بازی در این ورزشگاه را بررسی کرده بودند؟ چه اصراری است وقتی بلد نیستیم و توان حضور ۵۰ – ۵۰ هواداران دو تیم راه یافته به فینال جام حذفی را نداریم آن را تک حذفی برگزار کنیم؟ بهتر است فدراسیون فوتبال با یک حکم ضربتی و قربانی کردن افراد از زیر بار مسئولیت خود فرار نکند و بپذیرد زمانی که با انتخاب نفراتی که در حد جایگاهشان نبودند، بذر اتفاق شوم شب گذشته را کاشته و حالا آن را برداشت کرده است.
و در نهایت منهای همه کوتاهی ها از سوی مسئولان مربوطه از بد فرهنگی عجیبی که در بین هواداران فوتبال ایجاد شده نباید به راحتی بگذریم. چطور ممکن است عده ای بدون تهیه بلیت به سمت ورزشگاه بروند و سکوهایی که بلیتی برایش تهیه نکرده اند را تسخیر کنند؟ ظاهرا باید با این واقعیت تلخ کنار بیاییم که برخی از هواداران فوتبال وجدان خود را زیر پا گذاشته اند و از کرامت انسانی فاصله گرفته اند و چیزی به اسم حق الناس سرشان نمی شود که اگر می شد حاضر نمی شدند حق آنهایی که برای تهیه بلیت هزینه کرده اند و وقت گذاشته اند از شهر دیگری مسافت طولانی را طی کرده اند پایمال کنند و باعث چنین اتفاقات زشتی در ورزشگاه شوند. حضور برخی افراد روی سقف ورزشگاه که هر آن ممکن بود کسی به پایین پرتاب شود اگر بد فرهنگی نیست اسمش چیست؟ وقتی برخی برای جان خود ارزشی قائل نیستند چه انتظاری باید داشت؟ برای یک فرجام خوب باید اول از خودمان شروع کنیم، برای تغییر یک جریان بد اول باید آن را بپذیریم که تا متولی این فوتبال دست به کار نشود اتفاق خوبی نمی افتد و چیزی تغییر نمی کند.
انتهای پیام/ا
