نایب رئیس کمیته فنی واترپلو فدراسیون جهانی شنا گفت: من به اندازه یک دفتر ۵۰ برگ مدارک به آقایان دادم و در مقابل فقط یک کارت عضویت برای من صادر کردند.
به گزارش پیشرو اسپرت و به نقل از خبرگزاری فارس، خسرو امینی از جمله مفاخر ورزش ایران بوده و سال‌ها است که در فدراسیون جهانی و آسیایی شنا، شیرجه و واترپلو فعالیت می‌کند. وی اخیراً نامه‌ای خطاب به ابطحی، رئیس صندوق حمایت از پیشکسوتان نوشته و در آن خواسته تا عوضیتش را در این صندوق لغو کند.
خسرو امینی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در خصوص نامه‌اش به رئیس صندوق حمایت از پیشکسوتان اظهار داشت: چه باید بگویم؟ نمی‌خواستم این موضوع در رسانه‌ها بچرخد، چراکه در ۸۰ سالگی اصلاً دنبال این موضوع نیستم. در نامه‌ام به آقایان اعلام کردم که بهتر است نام مجموعه خود را به «صندوق حمایت از مدال‌آوران» تغییر دهند.
وی ادامه داد: دلیل این درخواستم هم مشخص است؛ آنها فقط به فکر مدال‌آوران هستند و برای پیشکسوتان فقط کارت عضویت صادر می‌کنند که تقریباً هیچ ارزشی ندارد. من در ۶۵ سال گذشته عضو چنین مجموعه‌ای نبودم و حالا هم اگر نباشم، اتفاقی رخ نخواهد داد.
پیشکسوت شنا، شیرجه و واترپلو گفت: در روز تجلیل از موحد، حبیبی و عسگری از من هم دعوت شده بود تا در مراسم حاضر شوم. در محل برگزاری این مراسم مسئول کنترل مدعوین خطاب به من پرسید که چرا عضو صندوق نیستم؟ در ادامه فرم‌هایی به من داد و مدارکی درخواست کرد که من آنها را فراهم کردم. بعد از چند روز در قبال فرم‌ها و مدارکی که ارائه کردم، یک کارت عضویت به من دادند.
امینی عنوان کرد: بعد از حضور در ۹ دوره المپیک، ۱۲ دوره بازیهای آسیایی، ۱۸ دوره مسابقات قهرمانی جهان و اعزام به بیش از ۴۰۰ تورنمنت بین‌المللی معتبر کارت عضویت در این مجموعه به چه درد من می‌خورد؟ در نامه‌ای که نوشتم خیلی مودبانه درخواست کردم که عضویت من را لغو کرده و مدارکم را هم پاره کنند و در سطل آشغال بریزند.
رئیس کمیته فنی واترپلوی آسیا خاطرنشان کرد: ۸۰ سال سن دارم، ۶۵ سال در بخش‌های مختلف ورزش فعالیت کردم، ۲۹ سال عضو فدراسیون جهانی بودم و ۳۷ سال رئیس کمیته فنی واترپلو آسیا بودم. بعد از این مدت واقعاً نیازی به کارت عضویت در صندوق حمایت از پیشکسوتان ندارم. تا زمانی که چنین تشکیلاتی نبود توقعی هم وجود نداشت، اما وقتی چنین صندوقی تشکیل می‌شود آقایان باید پاسخگو باشند.
نایب رئیس کمیته فنی واترپلو فدراسیون جهانی شنا گفت: نمی‌خواهم از خودم تعریف کنم، اما سوالم این است که چند نفر مثل من هستند که اینقدر سابقه حضور در فدراسیون جهانی را داشته باشند؟ من به اندازه یک دفتر ۵۰ برگ مدارک به آقایان دادم و در مقابل فقط یک کارت عضویت برای من صادر کردند. نمی‌خواهم ارزش کار مدال‌آوران را زیر سوال ببرم، اما نقش افرادی که سال‌ها کرسی‌های بین‌المللی داشته و تاثیرگذار بوده‌اند، چه می‌شود؟
امینی افزود: من مدرک لیسانسم را در سال ۱۳۴۲ گرفتم و برای پیدا کردن آن و تحویل به آقایان در صندوق حمایت از پیشکسوتان ۲ روز زمان صرف کردم و در مقابل تنها یک کارت دریافت کردم که نمی‌دانم به چه دردی می‌خورد. حرف آخری به آقایان این است که «مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان»؛ وقتی یک عمر زحمت و تلاش من می‌شود یک کارت بی‌ارزش دیگر چه باید بگویم؟
وی اظهار داشت: تا حالا توقعی نداشتم و از حالا هم توقعی نخواهم داشت. آقایان طوری رفتار می‌کنند که انگار عضو سازمان ملل شده‌ام. واقعاً قلبم درد گرفت و بسیار خودم را سرزنش کردم که چرا اینکار را کردم. امیدوارم شرایط خوب شود و همه از فعالیت صندوق حمایت از پیشکسوتان رضایت داشته باشند.
انتهای پیام/س
