بیوگرافی پائولو مالدینی (زندگینامه ورزشکاران)
در زندگینامه پائولو مالدینی اینگونه آمده است که: پائولو چزاره مالدینی در تاریخ ۲۶ جون سال ۱۹۶۸ در میلان ایتالیا متولد شد. وی پسر فوتبالیست و مربی اسبق ایتالیا، چزاره مالدینی است که از وقتی ۱۰ ساله بود، برای باشگاه فوتبال آث میلان ایتالیا بازی میکرد. پائولو مالدینی در فصل ۸۵-۱۹۸۴ و در تاریخ ۲۰ ژانویه سال ۱۹۸۵ در دیدار مقابل اودینزه کالچو، اولین بازی خود در سری A انجام داد. پائولو مالدینی در این بازی از نیمه دوم به جای سرجو باتیستینی که مصدوم شده بود به میدان رفت. او در طول فصل ۸۵-۱۹۸۴ فقط یک بازی در لیگ ایتالیا انجام داد.
پائولو مالدینی در فصل ۸۶-۱۹۸۵ بازیکن ثابت میلان بود. از آن زمان در بیشتر مواقع به عنوان مدافع میانی و اکثر مواقع به عنوان مدافع چپ بازی نموده است. اسکودتوی فصل ۸۸-۱۹۸۷ اولین عنوانی بود که پائولو با باشگاه میلان به دست آورد. وی در پایان دهه ۸۰ در باشگاهش در کنار بازیکنانی چون فراکو باره سی، مارکو فان باستن، روبرتو دونادونی، رود گولیت و فرانک ریکارد بازی کرد.
افتخارات پائولو مالدینی
از آن پس پائولو مالدینی عنوان های ملی و بین المللی زیادی را با باشگاهش کسب کرده است. وی تاکنون ۷ بار با آث میلان قهرمان ایتالیا، ۱ بار قهرمان جام حذفی و ۵ بار قهرمان سوپر جام ایتالیا شده است. علاوه بر این افتخارات پائولو با میلان به افتخاراتی نظیر ۲ بار قهرمانی جام باشگاه های اروپا، ۵ بار قهرمانی سوپر جام یوفا، ۳ بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بار قهرمانی جام باشگاه های جهان و ۱ بار قهرمانی جام باشگاه های جهان دست یافته است.
پائولو مالدینی در سال ۱۹۹۴، که همان سال با میلان اسکودتو به لیگ قهرمانان اروپا دسن پیدا کرده بود، از سوی مجله فوتبال “ورد ساکر” به عنوان بازیکن سال فوتبال انتخاب شد. او اولین مدافعی بود که به این افتخار دست پیدا کرد. پس از فصل ۹۷-۱۹۹۶ و پایان دوران فعالیت فرنکو باره سی، مالدینی کاپیتان تیم آث میلان شد.
پائولو مالدینی در ۱۱ مارس سال ۲۰۰۷ در دربی شهر میلان در مقابل اینتر میلان، ۶۰۰ بازی خود در سری A را انجام داد. او از لحاظ تعداد بازی در سری A، رکورددار می باشد. همچنین پائولو در ۱۶ فوریه سال ۲۰۰۸ در دیدار مقابل پارما در لیگ فوتبال ایتالیا، ۱۰۰۰ بازی رسمی خود برای میلان را انجام داد.
پائولو مالدینی عکس
خداحافظی پائولو مالدینی
پائولو مالدینی در ۱۶ دسامبر سال ۲۰۰۷ در جریان بازی های جام باشگاه های جهان در یوکوهاما ژاپن، اعلام کرد که در سال ۲۰۰۸ از فوتبال خداحافظی میکند. در ۷ مارس ۲۰۰۸، دو روز بعد از حذف میلان در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در مقابل آرسنال، در تصمیم خود تجدید نظر نمود و گفت که می خواهد قراردادش را برای یک سال دیگر تمدید کند.
در همین حال پائولو مالدینی قراردادش را تا تاریخ ۳۰ جون ۲۰۰۹ تمدید کرد. در ۱۷ آوریل سال ۲۰۰۹ مالدینی اعلام کرد که در پایان فصل ۰۹-۲۰۰۸ به طور رسمی از فوتبال کنار میرود و اضافه کرد که بعد از آن در دنیای فوتبال فعالیت خواهد نمود، البته نه به عنوان مربی.
اولین حضور پائولو مالدینی در تیم ملی ایتالیا در تاریخ ۳۱ مارس ۱۹۸۸ در مقابل یوگسلاوی بود که با نتیجه تساوی ۱ بر ۱ به پایان رسید. وی از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۲ کاپیتان تیم ملی بود و با ۱۲۶ بازی ملی، قبل از فابیو کاناوارو با ۱۲۲ بازی ملی، رکورددار بازی در تیم ملی کشورش است.
پائولو مالدینی در ایران
نقطه اوج دوران فعالیت پائولو مالدینی در تیم ملی، حضور در فینال جام جهانی ۱۹۹۴ و فینال جام ملت های ۲۰۰۰ اروپا می باشد. در جام جهانی ۱۹۹۰ در کشور خودش، در مرحله نیمه نهایی، تیم ایتالیا مغلوب آرژانتین گردید و جام جهانی را با کسب مقام سوم به پایان رساند. پائولو مالدینی در مجموع با تیم ملی ایتالیا در ۴ جام جهانی ” ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸، ۲۰۰۲ ” و نیز ۳ جام ملت های اروپا ” ۱۹۸۸، ۱۹۹۶، ۲۰۰۰ ” شرکت داشته است.
پائولو مالدینی در سال های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ در تیم ملی ایتالیا تحت رهبری پدرش، چزاره مالدینی بازی کرده است. وی پس از بدبیاری ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۲ که در مرحله یک هشتم نهایی با شکست برابر کره جنوبی از دور رقابت ها حذف شد، از تیم ملی کناره گیری کرد و بازگشت به این تیم برای جام ملت های ۲۰۰۴ و جام جهانی ۲۰۰۶ را رد کرد.
موفقیت ها پائولو مالدینی
پائولو مالدینی در تیم ملی:
سوم جهان: ۱۹۹۰
نایب قهرمان جهان: ۱۹۹۴
نایب قهرمان اروپا: ۲۰۰۰
پائولو مالدینی در باشگاه:
قهرمانی ایتالیا ۷ بار: ۸۸/۱۹۸۷، ۹۲/۱۹۹۱، ۹۳/۱۹۹۲، ۹۴/۱۹۹۳، ۹۶/۱۹۹۵، ۹۹/۱۹۹۸، ۰۴/۲۰۰۳
جام باشگاه های اروپا ۲ بار: ۸۹/۱۹۸۸، ۹۰/۱۹۸۹
لیگ قهرمانان اروپا ۳ بار: ۹۴/۱۹۹۳، ۰۳/۲۰۰۲، ۰۷/۲۰۰۶
سوپر جام اروپا ۵ بار: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۲۰۰۳، ۲۰۰۷
جام باشگاه های جهان (جام تویوتا) ۲ بار: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰
سوپر جام ایتالیا ۵ بار: ۱۹۸۹، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۲۰۰۴
جام حذفی ایتالیا ۱ بار: ۲۰۰۳
جام باشگاه های جهان ۱ بار: ۲۰۰۷
عناوین شخصی پائولو مالدینی
بازیکن سال “ورد ساکر”: ۱۹۹۴
دومین بازیکن برتر جهان: ۱۹۹۵
انتخاب در تیم جام جهانی قرن: ۲۰۰۲
حضور در باشگاه صدتایی های فیفا ( فیفا ۱۰۰ )
بهترین مدافع سری A: 2004
بهترین مدافع سال جایزه باشگاه فوتبال یوفا: ۲۰۰۷
پائولو مالدینی ۸ بار ( ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، ۱۹۹۵، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۷ ) در فینال جام باشگاه ها و نیز لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده است. بدین ترتیب پائولو در مجموع به همراه فرانچسکو گنتو، رکورد حضور در فینال این تورنمنت را داراست. گنتو در مجموع یک فینال بیشتر را در کارنامه اش دارد، چراکه او هم در سال ۱۹۷۱ در دیدار فینال جام در جام اروپا بازی کرده است.
در فصل ۰۳/ ۲۰۰۲ لیگ قهرمانان اروپا، با انجام ۱۹ بازی، رکورد بیشترین بازی در یک فصل این جام را در اختیار دارد.
طولانی ترین زمان حضور در جام های جهانی (۲٫۲۱۷ دقیقه) متعلق به پائولو مالدینی است.
بازی پائولو مالدینی بیش از حد جوانمردانه بود. در طول بیش از ۶۰۰ بازی در لیگ، تنها چهار بار کارت قرمز دریافت کرده است.
پس از کناره گیری پائولو مالدینی از فوتبال، باشگاه میلان، پیراهن شماره ” ۳ ” او را به هیچ بازیکن دیگری نخواهد داد، مگر اینکه در آینده یکی از پسران وی بازیکن این تیم شود.
