مربی پرش با نیزه دوومیدانی با گلایه از وضعیت فعلی این رشته می‌گوید مدت‌هاست که نیزه برای پرش نداریم و در قهرمانی آسیا با گدایی آن را از دیگر کشورها تهیه کردیم!
به گزارش پایگاه خبری پیشرو اسپرت ، محسن ربانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در مورد حضور او و شاگردش در مسابقات دومیدانی کره جنوبی اظهار داشت: ۴، ۵ سال است که این مسابقات در بوسان برگزار می‌شود و با توجه به اینکه مسئول برگزار کننده از دوستان و هم دوره‌ایهای من بود، ما را دعوت کرده و تمام هزینه‌ها را هم خودشان می‌دهند و ورزشکاران خوبی هم شرکت می‌کنند. از این دست مسابقات در همه جای دنیا برگزار می‌شود، اما چون ما در دوومیدانی ارتباطاتی نداریم، نمی‌توانیم شرکت کنیم.
*این همه سفر برای گرفتن کرسی مهمتر است یا فراهم کردن حداقل امکانات ورزشکاران؟
وی ادامه داد:وقتی نمی‌توانیم برای ورزشکارمان نیزه برای پرش تهیه کنیم چه انتظاراتی از حضور در مسابقات بین المللی می‌توانیم داشته باشیم. چندین بار به فدراسیون درخواست دادیم، اما توجهی نشده است. وقتی برای فدراسیون دوومیدانی یک دوومیدانی کار اهمیت ندارد، پس چه کسی مهم است؟ بوکسور یا تکواندو کار؟ این همه سفر برای گرفتن کرسی مهمتر است یا فراهم کردن حداقل امکانات ورزشکاران؟ همه انتظار دارند که خود من به دنبال خرید نیزه باشم! نیزه مانند کفش وسیله‌ای شخصی است و با یک نیزه ۱۰ نفر نمی‌توانند بپرند. اگر بخواهند ۵ عدد نیزه بخرند مبلغی حدود ۲۵۰۰ دلار می‌شود که چند سال استفاده خواهد شد.
* هروقت بی پول می‌شوند، سراغ مربی ایرانی می‌آیند!
مربی تیم‌ملی دوومیدانی گفت: متاسفانه همه شرایط باید برای مربی خارجی فراهم باشد و چون ما ایرانی هستیم کسی توجهی نمی‌کند. ورزشکار من سال گذشته رکورد ۵٫۲۰ متر را زد و قرار شد به ما حقوق بدهند، اماواقعا خجالت می‌کشیم رقمش را بگوییم که آن دو سه ماه بیشتر نبوده است. روال به این شکل است که هروقت بی پول می‌شوند سراغ مربی ایرانی می‌آیند. اگر همین نتایجی که ما گرفتیم خارجی گرفته بود کلی پاداش می‌دادند و تحویلش می‌گرفتند و حقوقش را دلاری پرداخت می‌کردند. ما فقط به خاطر تعهد اخلاقی که به بچه ها و دوومیدانی داریم، کار می‌کنیم و گرنه هیچ توجیه منطقی، عقلانی و اقتصادی ندارد.
* کار مرادی و سپهرزاد کمتر از مربی ۵ هزار دلاری خارجی نیست
وی ادامه داد: کاری که مربیانی مانند سجاد مرادی و سپهرزاد کرده‌اند کمتر از مربیان ۵ هزار دلاری نیست. اگر مربی خارجی همین نتایج را گرفته بود دلارها را تعظیم می‌کردیم و به آنها می‌دادیم! زمانی که ما در اردو بودیم همیشه هتل برایمان فراهم بود و حقوق هم می‌گرفتیم، اما ورزشکار الان چه انگیزه‌ای می‌تواند داشته باشد، نه حقوقی دارد و در خوابگاه با آن شرایط نامناسب هم بخوابد.
* اگر نمی‌توانیم اجازه دهیم فرد توانمند بیاید/ انتظار دارند مجانی کار کنیم
ربانی با اشاره به اینکه بعد از قهرمانی آسیا ورزشکاران رها شده‌اند گفت: اگر ورزشکاری می‌خواهیم که قهرمان آسیا باشد و سهمیه المپیک بگیرد، باید تحت نظارت و همیشه در اردو باشد و امکانات در اختیارش قرار دهیم. دوومیدانی حدود ۲۵ ماده است و واقعا هرکدام یک فدراسیون می‌خواهد و همه با علام به این شرایط وارد شده‌ایم. اگر می‌توانیم تحمل کنیم باید کار کنیم و اگر نمی توانیم باید برویم. اگر مدام ناله کنیم که درست نیست. اگر نمی‌توانیم اجازه دهیم کسی که می‌تواند بیاید. وقتی پول باشد که مدیریت کاری ندارد. در مشکلات اقتصادی است که باید خودمان را ثابت کنیم و ولخرجی‌ها را کنار بگذاریم.
وی ادامه داد: برای رده های پایه باید سرمایه گذاری کنیم. انتظار دارند که ما مجانی کار کنیم! مگر مهدکودکفرزند مرا رایگان می‌پذیرد؟ اولین کاری که قرار بود انجام دهند طرح ساماندهی مربیان بود که چیزی ندیدم. با حمایت یکی دو ماهه که کاری پیش نمی‌رود. به ما می گویند قهرمان شوید پاداش می‌دهیم، اما شما باید یک چیزی را بکارید که نتیجه اش را ببینید. هر روز بخواهیم زمین بایر را آب بدهیم که فایده‌ای ندارد.
* شعارشان آوردن فدراسیون به داخل پیست بود!/ طرح استعدادیابی فدراسیون بازدهی ندارد
مدال آور سابق آسیا و مربی فعلی پرش با نیزه دوومیدانی با اشاره به طرح استعدادیابی فدراسیون عنوان کرد: این نوع کار بازدهی ندارد و ما بارها گفته‌ایم. دوومیدانی به این شکل که بنشینیم دور یک میز و جلسه بگذاریم نیست. باید خاک خورده‌ها و کارشناسان و قهرمانان این رشته نظر بدهند. شعارشان این بود که می‌خواهیم فدراسیون را به پیست بیاوریم. بفرمایید ما صبح تا شب در داخل پیست هستیم و حتی رنگ‌مان تغییر کرده است! نمی‌شود داخل فدراسیون بنشینید و بگویید چرا فلانی کم پرید و فلانی به مدال نرسید. مگر شما از شرایط تمرینی و امکانات و دغدغه ورزشکاران خبر دارید؟ یکی دستفروشی می‌کند و آن یکی دیگر برای تمرین وام گرفته است.
وی ادامه داد: باید یاد بگیریم هرکسی در راستای تخصص خودش فعالیت کند. مشکلی نداریم که مدیر فدراسیون اصلا دوومیدانی کار نباشد، اما حداقل اجازه دهد که کارشناسان این رشته نظر بدهند. چرا نمی‌خواهیم قبول کنیم که مربی ایرانی همان کاری را می‌کند که خارجی می‌کند، اما متاسفانه با خیال راحت به خارجی پول می‌دهیم اما سرِ مربی ایرانی منت می‌گذاریم و تعهد می‌گیریم.
* برای کسی که با جان و دل کار می‌کند، دو دوتا چهارتا نکنیم
ربانی در مورد اینکه ظاهرا رئیس فدراسیون در حال حاضر بیشتر به دنبال انتخابات دوره بعد است و ورزشکاران در اولویت بعدی قرار دارند، گفت: مگر رئیس فدراسیون در دوره قبلی وعده هایی نداده بود، همان مجمعی که رای داده بنشیند بررسی کند که کدام وعده را عملی کرده است. آیا مربی و ورزشکار راضی هستند؟ چند نفر خداحافظی کرده‌اند؟ قهرمانان راضی هستند؟ حسابگری خوبی است، اما با ورزشکار و مربی که با جان و دل کار می‌کند دو دو تا چهارتا نکنیم! مگر چند سال می‌توانیم تحمل کنیم. در قهرمانی آسیا ورزشکاران و مربیان دیگر تعجب می‌کردند که یک ورزشکار محجبه پرش با نیزه کار می‌کند و درخواست داشتند که در کمپ‌های آنها شرکت کنیم، اما با چه رویی بگوییم که پول نداریم.
* قول‌های کیهانی عملی نشد، حالا اصرار به ماندن برای چیست؟
وی گفت: کیهانی قول‌هایی داده بود و عملی نشد و حالا اصرار بر ماندن او برای چیست؟ ما که نمی‌خواهیم جای کسی را بگیریم و تا آخر هم مربی می‌مانیم. ما فقط به دنبال بهبود شرایط هستیم. ۴ سال است که به دنبال نیزه هستیم و انگار نه انگار. در مسابقات قهرمانی آسیا گدایی می‌کردیم که برای ورزشکارمان نیزه تهیه کنیم. واقعا خجالت آور است. اینکه بگوییم ما پر استعداد هستیم که فایده‌ای ندارد. باید بتوانیم پرورش دهیم.
* حلقه مفقوده دوومیدانی احترام است/ کم هم می‌دهند با احترام باشد
مربی پرش با نیزه دوومیدانی ادامه داد: ببینیم نقشه راه چه بوده و الان کجا هستیم. همه می‌دانیم که شرایط اقتصادی سخت است، اما حلقه مفقوده دوومیدانی احترام است. اگر کم هم می‌دهند اشکال ندارد، اما با احترام باشد. چیزی که نمی‌دهند هیچ، متاسفانه احترام هم نمی‌گذارند. امیدوارم اتفاقات خوبی بیفتد. تخصص ما دوومیدانی بوده و مال این رشته هستیم. نمی‌توانیم که برویم مکانیکی و سیم کشی کنیم و آرزویمان این است که این رشته روزهای خوبی را سپری کند و ما هم گوشه‌ای از آن باشیم.
انتهای پیام/س
