اسطوره فوتبال ایتالیا و باشگاه آ.ث میلان به ۵۲ سالگی سلام کرد.
به گزارش پیشرو اسپرت و به نقل از خبرگزاری فارس، امروز ۲۶ ژوئن سال ۲۰۲۰ (۶ تیر ۹۹ ) مصادف با سالروز تولد ۵۲ سالگی «پائولو مالدینی» است.
فوتبالیست با تعصب ایتالیا که سال‌ها به تیم آ.ث میلان وفادار ماند و نماد این باشگاه و حتی فوتبال ایتالیا شد.
پائولو فرزند مربی سابق تیم ملی ایتالیا و باشگاه میلان، چزاره مالدینی است. بسیاری از کارشناسان از او به عنوان بهترین مدافع تاریخ فوتبال یاد می‌کنند. بازیکنی هرگز لباس تیمی باشگاهی غیر از میلان را بر تن نکرد و با ۲۵ سال حضور در میلان، رکورد دار حضور با لباس یک تیم در تاریخ فوتبال است.
شماره ۳ باشگاه میلان به احترام او بایگانی شده‌است و پس از خداحافظی مالدینی به غیر از یکی از پسران او، هیچ‌کس پیراهن شماره ۳ را بر تن نمی‌کند.
پائولو، نخستین بازی خود را با پیراهن میلان در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۸۵ در دیدار با تیم اودینزه انجام داد. او پس از انجام بیش از ۹۰۰ بازی برای میلانی‌ها، سرانجام در سن ۴۱ سالگی در دیدار با تیم فیورنتینا در تاریخ ۳۱ مِه سال ۲۰۰۹ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
او در هنگام خداحافظی از فوتبال، با ۲۵ سال وفاداری به باشگاه میلان و کسب ۲۶ جام مختلف از جمله ۵ عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، ۷ قهرمانی در سری آ، یک قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایتالیا، ۴ قهرمانی در سوپرجام اروپا و ۲ قهرمانی در جام بین قاره‌ای از اسطوره‌های میلان و جزو پر افتخارترین بازیکن فوتبال‌های تاریخ فوتبال جهان محسوب می‌شود.
مالدینی ۱۲۶ بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام داد. او در ۴ دوره حضور خود در جام جهانی فوتبال و ۳ دوره جام ملت‌های اروپا هرگز نتوانست جامی را بالای سر ببرد. تنها افتخارات ملی او، نایب قهرمانی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴، سومی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ و نایب قهرمانی در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ است.
او در جام‌های جهانی ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ در تیم ستاره‌های جام جای گرفت. همچنین در سال ۱۹۹۴، از سوی مجله ورلد ساکر به عنوان بازیکن سال انتخاب شد. او نخستین مدافعی بود که به این افتخار دست پیدا کرد.
*ماجرای عضویت در میلان
او در سپتامبر ۱۹۷۸ و در سن ۱۰ سالگی موفق به گذراندن تست تمرینی باشگاه آ.ث. میلان شد و به عضویت تیم میلان درآمد. او تا پیش از عضویت در میلان، هوادار یوونتوس و شیفته بازی روبرتو بتگا بود.
با عضویت او در میلان، همه از نفوذ چزاره مالدینی صحبت می‌کردند. مردم اعتقاد داشتند که پائولو مالدینی به واسطه نفوذ پدر به عضویت میلان درآمده و به این خاطر در زمین به او توهین می‌کردند.
پائولو در ۱۷ سالگی به دعوت نیلس لیدهولم، سر مربی وقت آ.ث میلان، به تیم بزرگسالان پیوست. نخستین بازی اش را در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۸۵ برابر اودینزه انجام داد. در آن بازی پائولو، جانشین باستینی مصدوم شد؛ بازی که با نتیجه یک بر یک خاتمه یافت.
وی در طول فصل ۱۹۸۵–۱۹۸۴ یک بازی در لیگ ایتالیا انجام داد اما در فصل ۸۶–۱۹۸۵ بازیکن ثابت میلان شد. از آن زمان در بیشتر مواقع به عنوان مدافع چپ و برخی مواقع به عنوان مدافع وسط بازی کرد.
اسکودتوی فصل ۸۸–۱۹۸۷ نخستین عنوانی بود که او با باشگاهش به دست آورد. او از ارکان تیم فصل ۹۲–۱۹۹۱ میلان بود که در سری آ بدون شکست قهرمان شد. پائولو در کنار فرانکو بارسی، مائورو تاسوتی و الساندرو کاستاکورتا، نیرومندترین خط دفاعی اروپا ،معروف به شکست ناپذیران، را در اوایل دهه ۹۰ شکل داده بودند.
مالدینی هفت بار با میلان قهرمان ایتالیا، یک بار قهرمان جام حذفی و پنج بار قهرمان سوپرجام فوتبال ایتالیا شده‌است. علاوه بر این‌ها وی با میلان پنج بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، پنج بار قهرمان سوپر جام اروپا، دو بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان موسوم به جام تویوتا (برنده دیدار قهرمان باشگاه‌های اروپا و آمریکای جنوبی) و یک بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان شده‌است.
*ثبت رکوردی جالب
مالدینی در ۱۶ فوریه سال ۲۰۰۸ در دیدار مقابل پارما در لیگ فوتبال ایتالیا، توانست هشتصدمین بازی رسمی خود برای میلان را انجام دهد. این بازی نقطه عطفی در کارنامه اش بود. چرا که هزارمین بازی او در فوتبال حرفه ایی با لباس تیم آ. ث میلان و تیم ملی ایتالیا محسوب می‌شد. تا پیش از او تنها پیتر شیلتون دروازه‌بان انگلیسی توانسته بود از مرز ۱۰۰۰ بازی حرفه‌ای بگذرد.
پائولو مالدینی در ۲۵ فصل حضور خود در میلان ۹۰۲ بازی رسمی برای میلان در تمام مسابقات‌ها انجام داد. او با ۶۴۷ بازی در سری آ رکورد دار بازی در سری آ محسوب می‌شود.
او در مجموع ۹۰۲ بازی ۳۳ گل برای میلان به ثمر رساند که ۲۹ گل آن در سری آ بود. در طول دوران حرفه‌ای خود ۸ بار در فینال لیگ قهرمانان اروپا حاضر شد. تنها فرانسیسکو گنتو از رئال مادرید همپای او در این رکورد است. مالدینی پنج بار جام قهرمانان اروپا را بالای سر برده است. آخرین قهرمانی او در لیگ قهرمانان اروپا، لیگ ۲۰۰۷ اروپا بود که میلان در فینال ۲–۱ لیورپول را شکست داد.
مالدینی در سال ۲۰۰۹ با پایان دوران حرفه ایی فوتبال خود، جایزه ویژه دستاوردهای یک عمر یوفا را دریافت کرد.
*دوران ملی
مالدینی در سال ۱۹۸۶، به تیم زیر ۲۱ سال ایتالیا که مربی آن چزاره مالدینی، پدرش بود دعوت شد. در مدت دو سال، ۱۲ بازی برای تیم زیر ۲۱ سال ایتالیا انجام داد و ۵ بار موفق به گلزنی شد.
در سن ۱۹ سالگی نخستین حضور خود در تیم ملی بزرگسالان ایتالیا را در تاریخ ۳۱ مارس ۱۹۸۸ در مقابل تیم ملی فوتبال یوگسلاوی تجربه کرد. این بازی با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید. پس از آن، مالدینی توانست جایگاه مستحکمی برای خود در قلب دفاع و گوشه چپ ایتالیا دست و پا کند. او در جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۸ در چهار بازی ایتالیا در ترکیب اصلی قرار داشت.
در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ ایتالیا همراه با ایتالیا تا نیمه نهایی بالا آمد و در یک بازی دراماتیک در شهر ناپل مغلوب هنرنمایی دیگو مارادونا و تیم ملی فوتبال آرژانتین شد و از راهیابی به فینال بازماند. در این مسابقات، مالدینی با ایتالیا مقامی بهتر از سومی بدست نیاورد. در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ آمریکا مالدینی بار دیگر در لباس آتزوری، درخشید و توانست تا فینال مسابقات پیش آید.
اما در فینال شانس با او و ایتالیا یار نبود و ضربات پنالتی بار دیگر دست او را از جام محروم کرد.
ناکامی مالدینی در جام‌های جهانی با حذف شدن در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ فرانسه توسط تیم میزبان بار دیگر با ضربات پنالتی و پس از آن ناکامی در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ کامل شد.
مالدینی با ۲۳ بازی در جام‌های جهانی فوتبال پس از لوتار ماتیوس (رکورددار با ۲۵ بازی) در رده دوم قرار گرفته‌است. اما مالدینی با ۲٫۲۱۶ دقیقه حضور در زمین بیشترین زمان بازی در جام جهانی را به خود اختصاص داده‌است.
مالدینی در ۳ دوره جام ملت‌های اروپا به سال‌های ۱۹۸۸، ۱۹۹۶، و ۲۰۰۰ همراه تیم ملی ایتالیا بود. ایتالیا در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ توانست در نیمه نهایی و در ضربات پنالتی، با وجود خراب شدن پنالتی مالدینی از سد تیم ملی فوتبال هلند بگذرد.
آتزوری در حالی که ۳۲ سال از آخرین بار که به فینال اروپا رسید بود می‌گذشت به مصاف تیم ملی فوتبال فرانسه رفت. در حالی که تا دقیقه ۹۰، با یک گل از فرانسه پیش بود، گل تساوی را دریافت کرد و در گل طلایی، تسلیم فرانسه شد تا مالدینی یک بار دیگر در آستانه دستیابی به افتخار دستش از جام کوتاه شود.
مالدینی با ۱۲۶ بازی ملی پس از فابیو کاناوارو در رتبه دوم بیشترین بازی برای تیم ملی ایتالیا قرار دارد. او هرگز در مسابقات بزرگی با آتزوری قهرمان نشد. مالدینی در نیمی از ۱۶ سال حضور خود در تیم ایتالیا کاپیتان این تیم بود و ۷۴ بار بازوبند کاپیتان تیم ایتالیا را بر بازو بست.
*وداع با تیم ملی
مالدینی در سن ۳۴ سالگی و پس از شکست تلخ مقابل تیم ملی فوتبال کره جنوبی در مرحله یک شانزدهم جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ و با گل طلایی از بازیهای ملی خداحافظی کرد. مالدینی با وجود خواهش مسئولین تیم ملی فوتبال مبنی بر بازگشت هرگز از تصمیم خود برنگشت.
در فوریه ۲۰۰۹ مارچلو لیپی مربی وقت تیم ملی ایتالیا پیشنهاد یک بازی خداحافظی برای مالدینی را داد. فدراسیون ایتالیا به مالدینی بازی دوستانه با تیم ملی فوتبال ایرلند شمالی را پیشنهاد داد که مالدینی آن را رد کرد.
این چهره در ۱۶ دسامبر سال ۲۰۰۷ در جریان بازیهای جام باشگاه‌های جهان در یوکوهاما، اعلام کرد که در سال ۲۰۰۸ از فوتبال خداحافظی می‌کند. در ۷ مارس ۲۰۰۸، دو روز پس از حذف میلان در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در مقابل باشگاه فوتبال آرسنال، در تصمیم خود تجدیدنظر کرد و گفت که می‌خواهد قراردادش را برای یک سال دیگر تمدید کند. قرارداد مالدینی تا تاریخ ۳۰ ژوئن ۲۰۰۹ تمدید شد.
در ۱۷ آوریل سال ۲۰۰۹ مالدینی اعلام کرد که در پایان فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸ به‌طور حتم از فوتبال کنار می‌رود و اضافه کرد که پس از آن در دنیای فوتبال فعالیت خواهد کرد، البته نه به عنوان مربی.
سرانجام مالدینی در بیست و پنجمین فصل حضور خود در میلان و در سن ۴۱ سالگی در حالی که به رکورد ۹۰۰ بازی رسمی برای میلان رسیده بود از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
